Wynagrodzenia prowizyjne - umowy agencyjne i komisu

Wynagrodzenia prowizyjne – umowy agencyjne i komisu

Instytucje umowy agencyjnej i umowy komisu zostały uregulowane w Kodeksie cywilnym, a konkretnie w trzeciej księdze pod tytułem „Zobowiązania”. Generalnie księga trzecia Kodeksu cywilnego reguluje problematykę zobowiązań oraz form wymiany dóbr i usług, a także ochrony dóbr majątkowych i niemajątkowych.

Umowa agencyjna w świetle Kodeksu cywilnego

Na podstawie umowy agencyjnej przyjmujący zlecenie (agent) zobowiązuje się (w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa) do stałego pośredniczenia przy zawieraniu z klientami umów na rzecz dającego zlecenie przedsiębiorcy albo do zawierania ich w jego imieniu.

Do zawierania umów w imieniu dającego zlecenie oraz do odbierania dla niego oświadczeń agent jest uprawniony tylko wtedy, gdy ma do tego odpowiednie umocowanie.

Agent świadczy swe usługi za wynagrodzeniem. W sytuacji, w której sposób wynagrodzenia nie został w umowie określony, agentowi należy się prowizja.

Prowizja stanowi wynagrodzenie, którego wysokość zależy od liczby lub wartości zawartych umów.

Jeżeli wysokość prowizji nie została określona w umowie, należy się ona w wysokości zwyczajowo przyjętej w stosunkach danego rodzaju, w miejscu działalności prowadzonej przez agenta. W razie trudności z ustaleniem w taki sposób prowizji agentowi należy się prowizja w wysokości uwzględniającej wszystkie okoliczności bezpośrednio związane z wykonaniem zleconych mu czynności.

Każda ze stron może żądać od drugiej pisemnego potwierdzenia treści umowy oraz postanowień ją zmieniających lub uzupełniających. Zrzeczenie się tego uprawnienia jest nieważne z mocy prawa.

W przypadku pojawienia się jakichkolwiek wątpliwości zawsze uważa się, że agent jest upoważniony do następujących czynności:

n

n

n