Artykuł
Bilansowa klasyfikacja rezerw
Bilansowa klasyfikacja rezerw
Prowadzenie rachunkowości
1 obejmuje także wiele czynności dokonywanych w celu uaktualnienia i urealnienia sytuacji majątkowej i finansowej oraz wyniku finansowego jednostki, wykazywanych w sprawozdaniu finansowym. Do najważniejszych z tych czynności należą: inwentaryzacja, prawidłowa wycena składników majątkowych oraz tworzenie rezerw.Konieczność tworzenia rezerw wynika nie tylko ze szczegółowych przepisów prawa bilansowego, ale również z nadrzędnych norm rachunkowości, a w szczególności z zasady ostrożnej wyceny. Ustawa o rachunkowości (zwana dalej ustawą), w brzmieniu obowiązującym do końca 2001 r., nie zawiera jednak definicji rezerw. Ciekawostką może być to, że w ustawie oraz w załącznikach słowo „rezerwa” w różnych przypadkach pojawia się ponad 85 razy, co świadczy o istotności problemu.
Definicję rezerw podaje m.in. Międzynarodowy Standard Rachunkowości (MSR 37)
2, zatwierdzony przez Zarząd KMSR (IASC) w lipcu 1998 r. pod nazwą „Rezerwy, zobowiązania warunkowe i aktywa warunkowe”. W standardzie tym rezerwy zostały zdefiniowane jako zobowiązania, których kwota lub termin zapłaty nie są pewne. Podobną definicję będzie zawierać znowelizowana ustawa o rachunkowości, począwszy od 1 stycznia 2002 r.Według MSR rezerwa powinna zostać utworzona tylko wtedy, gdy:
1) na jednostce gospodarującej ciąży istniejący obowiązek (prawny lub zwyczajowy) wynikający ze zdarzeń przeszłych,
2) prawdopodobne jest, że wypełnienie obowiązku spowoduje konieczność wypływu środków uosabiających korzyści ekonomiczne oraz
3) można dokonać wiarygodnego szacunku kwoty tego zobowiązania, przy czym w standardzie przyjmuje się, że dokonanie wiarygodnego szacunku będzie niemożliwe tylko w wyjątkowo rzadkich przypadkach.
Jak widać, przedstawiona definicja zawęża zakres rezerw w stosunku do rezerw unormowanych w ustawie o rachunkowości
3, co dotyczy np. „rezerw na należności”. Nie obejmuje także „rezerw na koszty”, pojęcia używanego zwyczajowo dla określenia międzyokresowych rozliczeń kosztów o charakterze biernym.
