Opłaty sądowe w kosztach podatkowych i rachunkowości

1. Opłaty sądowe mogą być kosztem podatkowym

Przedsiębiorcy powinni stosować zasady ogólne do rozliczania w kosztach podatkowych wydatków związanych z prowadzeniem sporów w sprawach gospodarczych (art. 22 ust. 1 u.p.d.o.f. i art. 15 ust. 1 u.p.d.o.p.). Oznacza to, że aby wydatki na proces zostały uznane za koszt podatkowy:

1) powinny one być poniesione w celu:

● osiągnięcia przychodów lub

● zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów,

2) nie mogą być wymienione w ustawie jako niestanowiące kosztów uzyskania przychodów (art. 16 ust. 1 u.p.d.o.p. i art. 23 ust. 1 u.p.d.o.f.).

Przedsiębiorca powinien także zadbać, by wydatki te zostały właściwie udokumentowane. Brak ich właściwego udokumentowania także nie pozwoli mu na ich zaliczenie do kosztów podatkowych.

Opłaty sądowe - wszelkie koszty związane z wszczęciem, prowadzeniem i zakończeniem postępowania sądowego w danej sprawie. Są to zarówno:

● opłaty przypadające od uczestnika postępowania na rzecz sądu (np. opłata za wniesienie pozwu), jak i

● wydatki - koszty zastępstwa procesowego, koszty podróży do sądu, koszty ogłoszeń i koszty przeprowadzenia dowodu.

2. Wydatki procesowe a koszty podatkowe

Udział w postępowaniu sądowym jest naturalnym ryzykiem związanym z prowadzoną działalnością gospodarczą. Pomimo to podatkowe rozliczenie kosztów tego udziału budzi kontrowersje. Wynikają one głównie z tego, że organy podatkowe uważają, iż zaliczanie tych wydatków do kosztów podatkowych stanowi przerzucenie ryzyka prowadzenia działalności gospodarczej na Skarb Państwa. Co więcej, zaliczenie tych wydatków do kosztów podatkowych często zależy od tego, która strona postępowania je ponosi.