Jak prowadzić ewidencję kosztów w jednostkach produkcyjnych
Jednostki gospodarcze mają kilka możliwości prowadzenia ewidencji kosztów. Wyboru należy dokonać z uwzględnieniem specyfiki działalności jednostki. Jednak w praktyce jednostki wybierają na ogół sposób najmniej skomplikowany, który z kolei niekoniecznie odpowiada charakterystyce działalności. Jak znaleźć optymalne rozwiązanie?
Metody ewidencji kosztów
W praktyce jednostki mogą wybrać do ewidencji kosztów następujące metody:
● ewidencję kosztów w zespole 4 (koszty rodzajowe) bez stosowania konta 490 "Rozliczenie kosztów",
● ewidencję kosztów w zespole 4 (koszty rodzajowe) ze stosowaniem konta 490 "Rozliczenie kosztów",
● ewidencję kosztów w zespole 5 (koszty według miejsca ich powstawania),
● ewidencję kosztów w zespole 4 (koszty rodzajowe) i w zespole 5 (koszty według miejsca ich powstawania).
Wybór ewidencji kosztów wiąże się też z wyborem odpowiedniego wariantu rachunku zysków i strat.
ZAPAMIĘTAJ
Wyboru w zakresie ewidencji kosztów i rachunku zysków i strat należy dokonać w ramach polityki rachunkowości.
W praktyce okazuje się, że jednostki często ewidencjonują koszty bez stosowania konta "Rozliczenie kosztów". Taka ewidencja może być przyjęta w najmniejszych jednostkach w powiązaniu ze stosowaniem metody odpisywania w koszty wartości produktów gotowych w momencie ich wytworzenia, połączonej z ustalaniem stanu tych składników aktywów i jego wyceny oraz korekty kosztów wartości tego stanu. Niemniej jednak oznacza to, że jednostka musi pozaewidencyjnie kalkulować koszt wytworzenia w celu prawidłowego sporządzenia rachunku zysku i strat, a jako "Zmiany stanu produktów" - wykazać zmianę stanu magazynowego oraz zmianę wartości rozliczeń międzyokresowych. Oznacza to więc, że pozornie prosta ewidencja staje się bardzo skomplikowana i może być źródłem wielu nieprawidłowości.
POTRZEBUJESZ POMOCY?