Wszystko o wycenie bilansowej i sprawozdawczości finansowej

Wycena bilansowa jest podyktowana zasadą ostrożności. Poszczególne składniki aktywów i pasywów wycenia się, stosując rzeczywiście poniesione na ich nabycie (wytworzenie) ceny (koszty), z zachowaniem zasady ostrożności. Oznacza to w szczególności uwzględnienie w wyniku finansowym, bez względu na jego wysokość, zmniejszenia wartości użytkowej lub handlowej składników aktywów, w tym również dokonywanego w postaci odpisów amortyzacyjnych lub umorzeniowych.

W niniejszej publikacji przedstawiamy, jak należy przygotować się do badania sprawozdania finansowego. Nie jest to problemem dla podmiotów, których sprawozdania finansowe podlegały badaniu przez biegłego rewidenta w poprzednich latach. Jednak jednostki, których sprawozdanie finansowe za poprzedni rok obrotowy po raz pierwszy spełniło warunki obligujące do badania sprawozdania za rok bieżący, powinny się do tego odpowiednio wcześnie przygotować.

Polecamy rozdział poświęcony odpowiedzialności za sprawozdawczość finansową. Warto się zapoznać z tym zagadnieniem, gdyż przepisy różnych ustaw nakładają na zarządy spółek kapitałowych różnego rodzaju odpowiedzialność. Poza ustawą o rachunkowości, która stanowi o odpowiedzialności za księgi rachunkowe, są to kodeks spółek handlowych, Ordynacja podatkowa i kodeks karny skarbowy.

Wycena bilansowa składników majątku

Wycena bilansowa wpływa na wartość prezentowanych w bilansie składników majątku aktywów oraz na wynik finansowy. Konieczność wyceny na dzień bilansowy wynika z faktu, że wartość aktywów i pasywów ustalona na dzień ich ujęcia początkowego w księgach rachunkowych na dzień bilansowy jest już wartością historyczną, która może nie być zgodna z definicją aktywów bądź pasywów.