Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych w firmie

Stan prawny na 24 lutego 2009 r.

WALDEMAR RAK

WYŚLIJ PYTANIE

pgp@infor.pl

Opracowanie, które oddajemy do Państwa rąk, stanowi zbiór praktycznych porad dotyczących tworzenia, wydatkowania i rozliczania zasobów ZFŚS. W „Poradniku” przedstawiliśmy możliwości zaliczania wydatków z tego tytułu w koszty prowadzonej działalności oraz zagadnienia dotyczące opodatkowania tego rodzaju działalności socjalnej podatkiem od towarów i usług. Kwestie te są bowiem często źródłem sporów podatników z fiskusem. Zwrócilismy również uwagę na sprawy związane z obowiązkami płatników zaliczek na podatek dochodowy i składek na ubezpieczenia społeczne na rzecz pracowników korzystających ze świadczeń z ZFŚS.

Całość opracowania została uzupełniona o praktyczne przykłady i porady oraz orzecznictwo sądów powszechnych i administracyjnych, a także wyjaśnienia urzędów skarbowych.

Tworzenie funduszu

Nie wszyscy pracodawcy mają obowiązek utworzenia zakładowego funduszu świadczeń socjalnych. Firmy, które zatrudniają poniżej 20 pracowników, nie są zobowiązane do jego utworzenia.

Kto tworzy fundusz

Ustawa o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych zobowiązuje do tworzenia funduszu:

l pracodawców zatrudniających w dniu 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty;

l pracodawców będących jednostkami organizacyjnymi, którzy prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie o finansach publicznych (bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników).

Do tej drugiej grupy należą ci pracodawcy, którzy zorganizowani są w formie jednostki budżetowej, zakładu budżetowego i gospodarstwa pomocniczego. Pozostałe jednostki sfery finansów publicznych, których status jest uregulowany w odrębnych ustawach, np. samodzielne publiczne zakłady opieki zdrowotnej czy publiczne szkoły wyższe, tworzą zakładowy fundusz świadczeń socjalnych (dalej ZFŚS) na zasadach ogólnych. Oznacza to, że mają one obowiązek utworzenia funduszu, tak jak inne podmioty, tylko przy stanie zatrudnienia na dzień 1 stycznia danego roku co najmniej 20 pracowników w przeliczeniu na pełne etaty.