Odpowiedzialność płatnika

Celem ustanowienia instytucji płatnika było zapobieżenie uchylaniu się od opodatkowania podatników oraz zmniejszenie kosztów funkcjonowania aparatu skarbowego państwa odpowiedzialnego za ściąganie podatków. Dużo prościej jest nałożyć obowiązki poboru podatku na podmiot, który przekazuje podatnikowi wartości stanowiące jego przychody (pobór podatku u źródła), niż prowadzić kontrolę podatkową i wszczynać egzekucję w razie niewywiązania się podatnika z obowiązku płacenia podatków. Płatnik przekazuje organowi podatkowemu podatek za podatnika, pobierając ten podatek bezpośrednio z przychodów (dochodów) podatnika.

Oczywiście płatnik także może nie wykonać nałożonych na niego obowiązków prawidłowo. Dlatego też płatnik, który nie wykonał nałożonych na niego obowiązków, odpowiada za podatek niepobrany lub podatek pobrany a niewpłacony. Tym samym, mając na celu interes fiskalny państwa, budżet został zabezpieczony przed nieprawidłowym wykonywaniem obowiązków przez płatników. Jeżeli bowiem płatnik nie pobrał podatku lub pobrał podatek, lecz go nie wpłacił, będzie zobowiązany do jego zapłaty na rzecz właściwego organu podatkowego, chociażby sam nie ponosił winy w swoim działaniu, a budżet państwa nie zostanie uszczuplony. Podobnie jest w przypadku płatników składek na ubezpieczenie społeczne. „Poradnik”, który macie Państwo przed sobą, ma przede wszystkim na celu praktyczne omówienie zakresu odpowiedzialności płatnika za zobowiązania.

Punktem wyjścia dla rozważań nad odpowiedzialnością płatnika jest wyjaśnienie znaczenia samego pojęcia płatnika, zasad wynagradzania, a także ogólne zarysowanie zakresu jego odpowiedzialności.