Pracownicze programy emerytalne
Odkładanie środków na przyszłą emeryturę zaczynamy już z początkiem kariery zawodowej. Z oczywistych względów na emeryturze chcemy żyć dostatnio, jednakże rzeczywistość niejednokrotnie pokazuje, że nie jest to ciągle takie łatwe, kiedy uczestniczmy jedynie w obowiązkowych ubezpieczeniach społecznych. Dlatego coraz częściej przystępujemy dodatkowo do ubezpieczeń prywatnych. Formą takiego właśnie systemu ubezpieczeń są pracownicze programy emerytalne (PPE). Natomiast pracodawca, który utworzy PPE jest atrakcyjniejszy w oczach pracownika.
Stan prawny na 4 grudnia 2007 r.
Sylwia Gortyńska
Istota PPE
System emerytalny, który wprowadzony został w Polsce w 1998 r. w swoim zamyśle wiąże wymiar składki przyszłego świadczenia emerytalnego z wysokością opłacanej składki. System ten ma w dużej mierze charakter kapitałowy, tzn. środki są nie tylko gromadzone, ale też inwestowane, wysokość świadczenia będzie zależeć również od efektywności inwestowania tych środków. Wysokość świadczenia emerytalnego ma być w dużej mierze wynikiem indywidualnej zapobiegliwości przyszłych emerytów. Odzwierciedleniem tej zasady jest stworzenie form dodatkowego oszczędzania na przyszłą emeryturę, które składają się na III filar systemu emerytalnego. Na ten filar składają się zarówno indywidualne, jak i zbiorowe formy oszczędzania. Do tych ostatnich należą właśnie PPE, które tworzone są przez pracodawców dla zatrudnianych przez nich pracowników. Zasady tworzenia i działania PPE określa ustawa z dnia 20 kwietnia 2004 r. o pracowniczych programach emerytalnych (Dz.U. nr 116, poz. 1207 z późn. zm.), zwana dalej u.p.p.e.
Podstawowymi cechami charakteryzującymi PPE są:
- dobrowolność: pracodawca nie ma obowiązku tworzenia, a pracownik nie jest zobligowany do przystępowania do programu, oraz
- emerytalny cel: zgromadzone środki przeznaczone są na emeryturę i ich wypłata następuje po uzyskaniu wieku emerytalnego lub nabyciu wcześniejszych uprawnień emerytalnych przez uczestnika programu.