Data publikacji: 2007-05-08
Zwolnienia od pracy
Praca każdego pracownika to konglomerat wzajemnie przenikających się okresów świadczenia pracy i nieobecności. Bywa przy tym tak, że podwładny przebywa częściej na zwolnieniu niż w firmie i jest to sytuacja tyleż kłopotliwa, co szczegółowo reglamentowana prawnie. Prawo pracy jest zresztą materią żywą - ciągle ewoluuje i dlatego zmienia się nie tylko katalog przyczyn nieobecności, ale także czas ich trwania, możliwe konstelacje i związane z nimi skutki prawne. Prawo przewiduje przy tym szereg nietypowych sytuacji usprawiedliwionej nieobecności w pracy. Tytułem przykładu można tu wymienić urlopy okolicznościowe, wolne na badania, w zamian za nadgodziny, za przedłużoną podróż służbową, okresy wypoczynku, chorobowe, uczestnictwo w komisjach wyborczych, dodatkowe wolne dla osób niepełnosprawnych, dla kobiet w ciąży, urlopy szkoleniowe, aplikacyjne itp.
Stan prawny na 1 maja 2007 r.
Krzysztof Grodzicki
pgp@infor.pl
WYŚLIJ PYTANIE
Wszystkim tym tak przecież rozmaitym sytuacjom trudno jest nadać wspólny mianownik, jednak podejmujemy się ich omówienia, wychodząc naprzeciw dochodzącym do redakcji sygnałom o zapotrzebowaniu na „Poradnik” stanowiący kompendium nietypowych nieobecności w pracy i nietypowych konsekwencji „zwykłej” absencji w firmie. Unikamy zatem omawiania doskonale znanych instytucji, takich jak urlop wypoczynkowy czy bezpłatny, koncentrując się na wypadkach nadzwyczajnych, które nie są znów aż tak rzadkie i potrafią przysporzyć praktycznych kłopotów. Dlatego też skupiamy się na praktyce, rozwiązując ewentualne sytuacje sporne i eksponując potencjalne pułapki w przepisach.
„Poradnik” stanowi vademecum wiedzy o zwolnieniach od pracy, będąc instrumentem przydatnym w każdej firmie.
Chorobowe
Długotrwała nieobecność pracownika w pracy z powodu choroby może skutkować zwolnieniem bez wypowiedzenia. Dlatego trzeba uważnie śledzić przebieg absencji chorobowej, by uniknąć nieprzyjemnych skutków.
Wynagrodzenie i zasiłek
Wiedzę niemalże powszechną stanowi fakt, że podczas choroby pracodawca przez pierwsze 33 dni powinien wypłacać wynagrodzenie (80% pensji, a za pobyt w szpitalu 70%), następnie pracownik przechodzi na zasiłek chorobowy i świadczenie rehabilitacyjne. Szczegółowe zasady dotyczące uzyskania prawa do zasiłku chorobowego, okresu jego pobierania oraz zmniejszania i utraty prawa do jego otrzymania reguluje ustawa z dnia 25 czerwca 1999 r. o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa (t.j.
Dz.U. z 2005 r. nr 31, poz. 267 z późn. zm.; ost. zm.
Dz.U. z 2007 r. nr 47, poz. 318). Co oczywiste - by nabyć prawo do zasiłku, trzeba spełnić pewne ściśle określone przez prawo warunki. Prawo do zasiłku chorobowego pracownik nabywa po upływie 30 dni nieprzerwanego ubezpieczenia chorobowego. Zgodnie z art. 4 ustawy, ubezpieczony nabywa prawo do zasiłku:
