comment
Artykuł
Data publikacji: 2005-10-04
Kasowa metoda rozliczania VAT
Tak zwana kasowa metoda rozliczania podatku od towarów i usług dotyczy szczególnego sposobu realizacji obowiązku podatkowego. Polega ona na tym, że obowiązek podatkowy powstaje z dniem uregulowania przez kontrahenta całości lub części należności, nie później niż 90. dnia, licząc od dnia wydania towaru lub wykonania usługi.
Halina Kwiatkowska - radca prawny
Partner w Kancelarii Prawnej Chałas i Wspólnicy
Wybór kasowej metody rozliczania podatku VAT jest uprawnieniem przewidzianym wyłącznie dla kategorii małych podatników. Warunkiem możliwości jej stosowania - oprócz spełnienia wymogów określonych przepisami w zakresie podatku VAT - jest uprzednie zawiadomienie właściwego urzędu skarbowego o wyborze metody kasowej.
Wybór metody kasowej oznacza udogodnienia dla tzw. małych podatników, ale niesie też ze sobą ustawowe ograniczenia w odliczaniu VAT naliczonego przez odbiorców faktur wystawianych przez małych podatników.
Kto jest małym podatnikiem?
Stosując metodę kasową, mały podatnik odracza płatność podatku VAT, jego kontrahent natomiast może dokonać odliczenia podatku naliczonego dopiero po faktycznym uregulowaniu wynikającej z otrzymanej faktury należności.
Mały podatnik to - zgodnie z art. 2 pkt 25 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. nr 54, poz. 535 z późn. zm., dalej ustawa o VAT) - podatnik podatku VAT spełniający następujące warunki:
• u którego wartość sprzedaży (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 800 000 euro,
• prowadzący przedsiębiorstwo maklerskie, zarządzający funduszami powierniczymi, będący agentem, zleceniobiorcą lub inną osobą świadczącą usługi o podobnym charakterze, z wyjątkiem komisu - jeżeli kwota prowizji lub innych postaci wynagrodzenia za wykonane usługi (wraz z kwotą podatku) nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym wyrażonej w złotych kwoty odpowiadającej równowartości 30 000 euro.
Przeliczenia kwot wyrażonych w euro dokonuje się według średniego kursu euro ogłaszanego przez NBP na pierwszy dzień roboczy października poprzedniego roku podatkowego, w zaokrągleniu do 1000 zł. W 2004 r. było to 3 655 000 zł dla limitu 800 000 euro i 137 000 zł dla limitu 30 000 euro; w roku 2005 r. natomiast - odpowiednio - 3 503 000 zł oraz 131 000 zł.
Pozostało 92% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right