Zatrudnienie jako sposób zwiększenia zysków

Zatrudnianie młodocianych pracowników uregulowane zostało przede wszystkim w kodeksie pracy. Dodatkowe regulacje prawne dotyczące tej kwestii można znaleźć w różnych dziedzinach prawa, począwszy od regulacji stricte prawno-pracowniczych, skończywszy na przepisach prawa podatkowego.

Samo zatrudnianie młodocianych pracowników stanowi pewien wyjątek od zasady, iż osoby małoletnie powinny przede wszystkim zajmować się nauką, a dopiero po jej zakończeniu, która zazwyczaj zbiega się z uzyskaniem pełnoletności, powinny rozpoczynać aktywność zawodową. Jednak dostrzegając pewną potrzebę natury faktycznej, ustawodawca wprowadził do systemu prawnego możliwość zatrudniania osób małoletnich. Jednocześnie - z uwagi na szczególnie odpowiedzialny charakter takiego zatrudnienia - wprowadzono wiele rozwiązań rekompensujących zwiększony wysiłek i odpowiedzialność pracodawcy. Rozwiązania te pozwalają też zmniejszyć koszt pracy.

Duże znaczenie mają tu rozwiązania dotyczące sposobu wynagradzania małoletniego pracownika, zawarte w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 28 maja 1996 r. w sprawie przygotowania zawodowego młodocianych i ich wynagradzania (Dz.U. nr 60, poz. 278 i Dz.U. z 2002 r. nr 197, poz. 1663). Równie istotne są uregulowania dotyczące wspierania tego rodzaju zatrudnienia przez organy do tego powołane, zawarte w ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu (t.j. Dz.U. z 2003 r. nr  58, poz. 514 z późn. zm.; ost. zm. Dz.U. z 2003 r. nr 142, poz. 1380) i rozporządzeniu Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej z dnia 29 maja 2003 r. w sprawie refundowania ze środków Funduszu Pracy wynagrodzeń wypłacanych młodocianym pracownikom zatrudnionym przez pracodawców na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego oraz składek na ubezpieczenia społeczne od refundowanych wynagrodzeń (Dz.U. nr 100, poz. 931). W przypadku niektórych podmiotów przewidziane są także ulgi podatkowe związane z zatrudnieniem młodocianych.