Międzynarodowe Standardy Rachunkowości

Podatek dochodowy w ujęciu bilansowym oznacza dwie grupy rozrachunków - zobowiązania i należności z tytułu bieżącego podatku oraz zobowiązania i należności z tytułu odroczonego podatku.

Zobowiązania i należności z tytułu podatku dochodowego odroczonego wycenia się za pomocą stawek podatkowych, które będą obowiązywały w okresie, w którym należność lub zobowiązanie będą realizowane. Przyjmuje się jednak jako podstawę obliczeń stawki i przepisy podatkowe, które są obowiązujące na dzień bilansowy.

Wycena zobowiązań i należności z tytułu podatku odroczonego pozwala uwzględnić sposób realizacji wartości księgowej aktywów lub zobowiązań, co oznacza, że powinna odzwierciedlać odpowiednie do sposobu tej realizacji skutki podatkowe. W przypadku gdy stawki podatkowe są zróżnicowane dla poszczególnych aktywów, należy ustalić wartość należności lub zobowiązania z tytułu odroczonego podatku za pomocą średniej stawki podatku.

MSR przyjmuje metodę zobowiązań do ustalenia podatku odroczonego w bilansie, z tym że nie dopuszcza dyskontowania należności i zobowiązań z tytułu podatków odroczonych i stwierdza, że wprowadzenie dyskontowania jako rozwiązania dopuszczalnego (alternatywnego) spowodowałoby zbyt dużą nieporównywalność sprawozdań finansowych w zakresie podatków odroczonych, zobowiązuje natomiast na każdy dzień bilansowy do weryfikacji, szczególnie należności z tytułu odroczonych podatków.

W zakresie prezentacji MSR obliguje do stosowania zasady zakazu kompensaty w prezentacji rozrachunków podatkowych. Należności podatkowe i zobowiązania podatkowe powinny być w bilansie wykazywane oddzielnie od pozostałych należności i zobowiązań. Należności i zobowiązania z tytułu odroczonego podatku powinny być wyodrębnione z należności i zobowiązań z tytułu bieżącego podatku.