Urlopy, zasiłki i świadczenia przedemerytalne

Ochrona zdrowia pracujących matek polega przede wszystkim na zakazie zatrudniania ich przy pracach wzbronionych, obowiązku przeniesienia do innej pracy, jeżeli ze względu na ciążę nie mogą wykonywać swojej dotychczasowej pracy oraz zakazie zatrudniania w porze nocnej, godzinach nadliczbowych i poza stałym miejscem pracy. Sprawy te reguluje dział ósmym kodeksu pracy pt. „Uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem”.

Pracodawca, zatrudniający kobietę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią przy pracy wymienionej w rozporządzeniu Rady Ministrów z dnia 10 września 1996 r. w sprawie wykazu prac wzbronionych kobietom (Dz.U. nr 114, poz. 545) jako praca wzbroniona takiej pracownicy bez względu na stopień szkodliwości, jest zobowiązany przenieść taką pracownicę do innej pracy. Jeżeli jest to niemożliwe, pracodawca powinien zwolnić ją na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy, przy zachowaniu prawa do wynagrodzenia. Zwolnienie to następuje na czas niezbędny, czyli na czas zakazu wykonywania pracy wzbronionej kobiecie.

Pracodawca zatrudniający pracownicę w ciąży lub karmiącą dziecko piersią, przy pozostałych pracach wymienionych we wskazanych przepisach, musi dostosować warunki pracy do wymagań określonych w tych przepisach lub tak ograniczyć czas pracy kobiety, aby wyeliminować zagrożenia dla jej zdrowia lub bezpieczeństwa. Jeżeli dostosowanie warunków pracy lub skrócenie czasu pracy na dotychczasowym stanowisku pracy będzie niemożliwe lub niecelowe, pracodawca jest obowiązany przenieść ją do innej pracy, a w razie braku odpowiedniej pracy zwolnić na czas niezbędny z obowiązku świadczenia pracy, również z zachowaniem prawa do wynagrodzenia. Podobnie musiał postąpić pracodawca, jeżeli pracownica w ciąży lub karmiąca dziecko piersią przedstawi zaświadczenie lekarskie, stwierdzające przeciwwskazania zdrowotne do wykonywania dotychczasowej pracy.