Adaptacja, a nie integracja

Czyli kluczowe czynniki w procesie zatrudniania pracowników cudzoziemskich

Problem rosnącej luki na rynku zatrudnienia i próba jej wypełniania pracownikami cudzoziemskimi jest już codziennością wielu firm polskich i zagranicznych działających w naszym kraju. Obecnie rozwiązanie to traktowane jest przez rodzimych pracodawców jako tymczasowe. Również instytucje rynku pracy traktują pracowników cudzoziemskich zarówno z Ukrainy, jak i z dalszych zakątków świata jako rozwiązanie przejściowe. Niesie to ze sobą określone konsekwencje w postaci trudności z szybkim i efektywnym wdrażaniem tych pracowników w nowe obowiązki i odmienną kulturę pracy.

Pracodawcy często zauważają, że ze względu na bariery prawne i tymczasowość rozwiązania nie warto inwestować w tę grupę pracowników i jej integrację z resztą załogi czy lokalną społecznością. Czy jest to jednak słuszne założenie? Tym bardziej, że sami pracownicy cudzoziemscy często deklarują chęć dłuższego pobytu i pracy w Polsce.

Słowem kluczowym dla dobrych praktyk w tym obszarze może okazać się nie asymilacja czy integracja cudzoziemców, lecz adaptacja. Aby jednak możliwe było stworzenie warunków dla pełnej adaptacji pracowników cudzoziemskich w polskich firmach, ważne jest przejście przez proces zmiany myślenia o wielokulturowości i rozwój kompetencji międzykulturowych w środowisku pracy i otoczeniu społecznym. Kiedy mówimy o adaptacji, należy rozumieć, że to proces dwustronny. To także my musimy się zmienić i zaadaptować do nowej sytuacji.