Księga przychodów i rozchodów w kantorze

Na osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą ustawodawca nałożył wiele obowiązków, związanych z rozliczaniem się ze Skarbem Państwa z zobowiązań, w tym m.in. z tytułu podatku dochodowego od osób fizycznych. Jedną z takich powinności - zgodnie z art. 24a ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) - jest prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający ustalenie dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, w tym za okres sprawozdawczy. Obowiązek ten - w myśl ust. 3 tego przepisu - nie dotyczy osób, które opłacają podatek dochodowy w formach zryczałtowanych.

Nie wszyscy podatnicy mają możliwość opodatkowania prowadzonej przez nich działalności gospodarczej w formach zryczałtowanych. Jednym z rodzajów działalności, który nie może być opodatkowany w formie ryczałtowej, jest działalność kantorowa. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 pkt 3c ustawy z 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. Nr 144, poz. 930 ze zm.) przepisów rozdziału 2 - tj. rozdziału regulującego opodatkowanie podatników ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych - nie stosuje się do podatników osiągających w całości lub w części przychody z tytułu działalności w zakresie kupna i sprzedaży wartości dewizowych. Równocześnie ustawodawca nie przewidział możliwości opodatkowania działalności kantorowej w formie karty podatkowej. Zryczałtowany podatek dochodowy w formie karty podatkowej mogą bowiem opłacać podatnicy prowadzący działalność wymienioną w art. 23 ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne.