Moment osiągnięcia przychodu w świetle nowych regulacji

Zmiany, wprowadzone do tekstu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (obowiązujące od 1 stycznia 2003 r.), dotyczą w przeważającej części przepisów regulujących opodatkowanie przychodów z działalności gospodarczej. Najważniejsze z nich wprowadzają nową regulację w zakresie definicji przychodów z działalności gospodarczej. Dokonane zmiany polegają między innymi na modyfikacji katalogu przychodów zaliczonych i wyłączonych z przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej. Najistotniejsza zmiana dotyczy jednak momentu osiągnięcia przychodu.

Głównym powodem zmian, wprowadzonych do art. 14 (w ust. 1c-1f) ustawą z 27 lipca 2002 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o zmianie niektórych innych ustaw, były częste spory dotyczące zdarzeń, z którymi łączyło się osiągnięcie przychodu z działalności gospodarczej. Ogólne stwierdzenie, iż przychodem z działalności gospodarczej są kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, było w praktyce różnie interpretowane. Z definicji tej nie wynikało bowiem wprost, jakie zdarzenia powodowały osiągnięcie przychodu.

Ustawodawca postanowił w związku z tym wyraźnie sprecyzować moment uzyskania przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.

Od 1 stycznia 2003 r. - zgodnie z nowym brzmieniem art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych - co do zasady, momentem uzyskania przychodów jest dzień wystawienia faktury lub rachunku. Zdarzenie to nie zawsze jednak wyznacza moment osiągnięcia przychodu, ponieważ ustawodawca zaznacza, że dzień wystawienia faktury (rachunku) jest równoznaczny z osiągnięciem przychodu, jeśli wcześniej nie nastąpiło: