Odpisy amortyzacyjne od samochodu osobowego używanego na podstawie umowy leasingu

Zgodnie z ogólną regułą kosztami uzyskania przychodów z poszczególnego źródła są wszelkie koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 ustawy. Do kosztów uzyskania przychodów zaliczamy m.in. odpisy z tytułu zużycia środków trwałych, dokonywane wyłącznie na zasadach określonych w ustawie, z uwzględnieniem art. 23 ustawy. Powołana ustawa szczegółowo określa zasady dokonywania odpisów amortyzacyjnych, stanowiąc m.in., iż amortyzacji podlegają - niezależnie od przewidywanego okresu używania - składniki majątku, w tym środki transportu, nie stanowiące własności lub współwłasności podatnika, wykorzystywane przez niego na potrzeby związane z prowadzoną działalnością na podstawie umowy leasingu, jeżeli - zgodnie z odpowiednimi przepisami - odpisów amortyzacyjnych dokonuje korzystający (sytuacja mająca zastosowanie przy leasingu kapitałowym). Powyższe unormowania odnoszą się do zapisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, które od 1 października 2001 r. normują zasady i skutki leasingu. Przepisy te stanowią, iż to od woli stron zależy, która ze stron zalicza dany środek trwały do swojego majątku, a zatem dokonuje odpisów amortyzacyjnych. Wybór ten powinien być określony w umowie leasingu. Na bazie tych regulacji odpisów zatem może dokonywać finansujący (leasing operacyjny) czy też korzystający (leasing kapitałowy). W przypadku braku oznaczenia w umowie strony dokonującej odpisów, należy przyjąć, iż odpisów amortyzacyjnych będzie dokonywał finansujący.