Przychody z działalności osobistej a przychody z działalności gospodarczej

Artykuł 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wyczerpującego katalogu źródeł przychodów¹. Wśród wymienionych w tym przepisie źródeł są jednak i działalność wykonywana osobiście, i pozarolnicza działalność gospodarcza.

Ustawodawca wymienia je oddzielnie: działalność wykonywaną osobiście w pkt 2, a pozarolniczą działalność gospodarczą - w pkt 3. Oznacza to, iż przychody z działalności wykonywanej osobiście zostały zaliczone do innego źródła przychodów niż przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej².

Należy zwrócić uwagę na fakt, iż pogrupowanie źródeł przychodu w art. 10 ust. 1 ustawy z 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych nie jest podziałem rozłącznym. Oznacza to, że przychody z umowy zlecenia i umowy o dzieło, zasadniczo związane z osobiście wykonywaną działalnością (kwalifikowaną jako odrębne źródło przychodów), w pewnych sytuacjach mogą być formą prowadzenia działalności gospodarczej³.

Fakt, iż ustawodawca odrębnie kwalifikuje przychody z działalności wykonywanej osobiście i odrębnie z działalności gospodarczej, nie oznacza więc, że działalność wykonywana osobiście nie może być przedmiotem działalności gospodarczej.

Działalność gospodarcza łączy się bowiem z zawieraniem wielu umów cywilnoprawnych. Nie ma jednak zakazu zawierania tych umów wyłącznie z jednym podmiotem. Działalnością gospodarczą - w myśl art. 2 ust. 1 ustawy z 19 listopada 1999 r. - Prawo działalności gospodarczej (Dz.U. Nr 101, poz. 1178 ze zm.) - jest zarobkowa działalność wytwórcza, handlowa, budowlana, usługowa oraz poszukiwanie, rozpoznawanie i eksploatacja zasobów naturalnych, wykonywane w sposób zorganizowany i ciągły. Przedsiębiorcą natomiast - zgodnie z ust. 2 tego artykułu - jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz nie mająca osobowości prawnej spółka prawa handlowego, która zawodowo, we własnym imieniu podejmuje i wykonuje działalność gospodarczą, o której mowa w tej ustawie. Ustawodawca za przedsiębiorców uznaje także wspólników spółki cywilnej w zakresie wykonywanej przez nich działalności gospodarczej. Zgodnie z wolą ustawodawcy przepisów wymienionej ustawy nie stosuje się jedynie do działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie upraw rolnych oraz chowu i hodowli zwierząt, ogrodnictwa, warzywnictwa, leśnictwa i rybactwa śródlądowego, a także wynajmowania przez rolników pokoi i miejsc na ustawienie namiotów, sprzedaży posiłków domowych i świadczenia w gospodarstwach rolnych innych usług związanych z pobytem turystów.