Leasing finansowy - warunki i skutki podatkowe

W świetle znowelizowanego kodeksu cywilnego leasingodawcą jest finansujący, leasingobiorcą zaś korzystający z przedmiotu leasingu. Przez umowę leasingu rozumie się umowę, w której finansujący zobowiązuje się nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy i oddać ją korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony. Z kolei korzystający z rzeczy zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia tej rzeczy przez finansującego.

Warunek dotyczący wynagrodzenia finansującego przesądził o tym, że w znowelizowanych przepisach kodeksu został uregulowany jedynie leasing finansowy, leasing operacyjny zaś został potraktowany jako wielokrotny najem lub dzierżawa tego samego przedmiotu różnym użytkownikom. Z reguły w przypadku leasingu operacyjnego wynagrodzenie finansującego jest niższe od ceny nabycia przedmiotu leasingu, a umowa leasingu jest zawierana na okres krótszy niż czas trwania ekonomicznego życia dzierżawionej rzeczy.