comment
Artykuł
Data publikacji: 2001-11-03
Zakładowy fundusz świadczeń socjalnych - aspekty podatkowe
Zasady tworzenia przez pracodawców zakładowego funduszu świadczeń socjalnych (ZFŚS) określa ustawa z 4 marca 1994 r. o zakładowym funduszu świadczeń socjalnych (j.t. Dz.U. z 1996 r. Nr 70, poz. 335 ze zm.). Fundusz ten tworzą, zgodnie z art. 3 ustawy, pracodawcy zatrudniający powyżej dwudziestu pracowników, w przeliczeniu na pełny wymiar czasu pracy (pracodawcy będący jednostkami organizacyjnymi, które prowadzą gospodarkę finansową na zasadach określonych w ustawie z 5 stycznia 1991 r. - Prawo budżetowe1, tworzą ZFŚS bez względu na liczbę zatrudnionych pracowników).
W przypadku zmian w stanie zatrudnienia w ciągu roku kalendarzowego podstawę tworzenia ZFŚS lub wypłaty świadczenia urlopowego przez pracodawcę stanowi liczba zatrudnionych 1 stycznia danego roku.
PRZYKŁAD
Ze względu na sezonowość pracy w miesiącach zimowych zatrudnionych jest w pewnym przedsiębiorstwie ok. 30 osób. Fakt, iż w pozostałych miesiącach zatrudnienie spada o połowę, nie ma znaczenia dla obowiązku utworzenia ZFŚS - ponieważ 1 stycznia liczba pracowników przekracza 20, pracodawca powinien utworzyć fundusz.
Zasady te mogą nie mieć zastosowania, gdy pracodawca objęty jest układem zbiorowym pracy. Układy mogą bowiem dowolnie kształtować wysokość odpisu na ZFŚS albo postanowić, że fundusz nie będzie tworzony lub że świadczenie urlopowe nie będzie wypłacane.
Pozostało 90% treści
Chcesz uzyskać dostęp? Skorzystaj z bezpłatnego abonamentu
Zobacz także
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
-
keyboard_arrow_right
Komentarz prawny
