Aspekty podatkowe sprzedaży znaku towarowego

Aspekty podatkowe sprzedaży znaku towarowego

Znaki towarowe to jedna z podstawowych kategorii dóbr niematerialnych z zakresu własności przemysłowej. Ich status uregulowany jest obecnie w zbiorczej ustawie z 30 czerwca 2000 r. – Prawo własności przemysłowej w art. 120–173 (Dz.U. z 2001 r. Nr 49, poz. 508).

Sprzedaż znaków towarowych to sformułowanie zawierające pewne uproszczenie. W rzeczywistości przedmiotem sprzedaży jest nie tyle znak towarowy, ile wyłączne prawo do niego, a konkretnie prawo ochronne na znak towarowy, które zgodnie z art. 162 ust. 1 Prawa własności przemysłowej jest zbywalne.

Sprzedaż znaku towarowego stanowi tylko jeden z aspektów obrotu cywilnoprawnego tym dobrem. Poza nią podmiot wyłącznie uprawniony do dysponowania danym znakiem może udzielać licencji na używanie znaku (art. 163 ust. 1 Prawa własności przemysłowej). Zarówno sprzedaż znaków towarowych, jak i udostępnianie ich w drodze licencji łączą się z uzyskiwaniem przez podmiot uprawniony określonych wpływów, co rodzi konkretne skutki w prawie podatkowym.