Inwestycje w obcym środku trwałym

Inwestycje w obcym środku trwałym

Praktyka ostatnich lat wskazuje, iż jednostki gospodarcze dla celów prowadzonej działalności korzystają z obcych środków trwałych – biurowców, hal oraz innych środków trwałych, które niejednokrotnie są dostosowywane do potrzeb prowadzonej działalności. W związku z tym powstaje często problem kwalifikacji na potrzeby podatkowe poniesionych kosztów.

Podatkowe konsekwencje poniesionych wydatków zależą od rodzaju przeprowadzonych robót – jeżeli będzie to remont, wydatki będą zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Przez pojęcie remontu rozumie się roboty mające na celu przywrócenie pierwotnego stanu technicznego i użytkowego składnika majątkowego, nie powodujące jednak zmian w jego użytkowaniu, przeznaczeniu i nie stanowiące bieżącej konserwacji (art. 3 pkt 8 ustawy z 7 lipca 1994 r. – Prawo budowlane). Jak stwierdził Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 1 marca 2000 r. (sygn. akt I SA/Wr 2915/98, opubl. w: „Monitor Podatkowy” z 2000 r. nr 11): „w odniesieniu do charakteru robót wykonywanych przez podmiot gospodarczy należy brać pod uwagę zmieniającą się rzeczywistość gospodarczą i postęp techniczny, mające duży wpływ na sposób i środki realizowania robót tym pojęciem objętych. Inaczej przedstawiał się zakres prac remontowych przed laty, inaczej wygląda to obecnie, przy istnieniu na rynku metod realizacji robót budowlanych i nowych środków stosowanych do przeprowadzenia prac, a także związanych z tym kosztów”.