Podatkowe skutki niedostatecznej kapitalizacji spółek kapitałowych - cz.1

Podatkowe skutki niedostatecznej kapitalizacji spółek kapitałowych (cz.1)

Z początkiem 1999 roku weszły w życie przepisy dotyczące podatkowych skutków tzw. niedostatecznej kapitalizacji (cienkiej kapitalizacji) spółek kapitałowych, tj. spółek z ograniczoną odpowiedzialnością i spółek akcyjnych. I choć przepisy te – tj. art. 16 ust. 1 pkt 60 i 61 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych – obowiązują już ponad dwa lata, to w związku z tym, że materia nimi regulowana jest dość skomplikowana i takim też językiem napisana, warto poświęcić nieco uwagi tym regulacjom.

POŻYCZKA OD UDZIAŁOWCA A WPŁATY NA KAPITAŁ ZAKŁADOWY

Udziałowcy (akcjonariusze) spółek kapitałowych mają możliwość „finansowania” działalności spółki praktycznie na dwa główne sposoby: poprzez odpowiedni wkład na poczet kapitału zakładowego takiej spółki lub poprzez udzielenie jej pożyczki. Pożyczkowe finansowanie działalności spółki przez udziałowców powoduje istotne konsekwencje w sferze stosunków cywilnoprawnych. Jak bowiem wynika z art. 151 § 4 i art. 301 § 5 Kodeksu spółek handlowych, udziałowcy nie odpowiadają za zobowiązania spółki kapitałowej. W praktyce więc ich odpowiedzialność ogranicza się do ryzyka związanego z możliwością utraty środków przekazanych spółce, zwłaszcza na poczet kapitału zakładowego. Natomiast środki uzyskane przez spółkę tytułem wkładów na jej kapitał umieszczane są w bilansie spółki w pasywach i stanowią swoistą „gwarancję” dla kontrahentów spółki zabezpieczenia ich ewentualnych roszczeń. Kapitał zakładowy stanowi zarazem – szczególnie w początkowym okresie działalności spółki – jedyny majątek służący prowadzeniu przez nią działalności gospodarczej.