Najem jako odrębne źródło przychodów - aspekty podatkowe

Najem jako odrębne źródło przychodów – aspekty podatkowe

Ustawa z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (j.t. Dz.U. z 2000 r. Nr 14, poz. 176 ze zm.) traktuje najem jako odrębne źródło przychodów. Tylko w przypadku wynajęcia składnika majątku związanego z prowadzoną działalnością przychody z najmu są zaliczane do przychodów z działalności gospodarczej. Ze względu na to, że umowa najmu jest jedną z najpopularniejszych umów występujących w obrocie gospodarczym, warto przybliżyć zasady rozliczania uzyskiwanych z tego tytułu przychodów.

W praktyce daje się zauważyć tendencję do niezgłaszania przychodów z najmu do urzędu skarbowego. Wbrew pozorom jest to łatwe do wykrycia przez organy podatkowe. Wystarczy bowiem, iż najemca powoła się przed organem podatkowym na okoliczność wynajmowania na przykład mieszkania, w którym okresowo mieszka. Urząd skarbowy może także skontrolować, jaki jest przykładowo tytuł prawny przedsiębiorcy do korzystania z rzeczy czy też lokalu nie będącego jego własnością. I w tym momencie trafia już na trop wynajmującego „na czarno” podatnika. Konsekwencje takiego rozwoju wypadków mogą być opłakane – oszacowanie dochodu i określenie zaległości podatkowej wraz z odsetkami za zwłokę, sankcje z ustawy karnej skarbowej, często również określenie zaległości wraz z odsetkami w podatku od towarów i usług.

NAJEM W PRZEPISACH KODEKSU CYWILNEGO

Zgodnie z art. 659 Kodeksu cywilnego przez umowę najmu wynajmujący zobowiązuje się oddać najemcy rzecz do używania przez czas oznaczony lub nie oznaczony, a najemca zobowiązuje się płacić wynajmującemu umówiony czynsz.