orzecznictwo

Nawet dozwolona prędkość może pozbawić świadczeń

Chodzi o wypłaty, których ZUS odmawia, gdy zachowanie poszkodowanego było jedyną przyczyną zdarzenia uznanego za wypadek. SN potwierdził, że może nią być niedostosowanie prędkości do warunków na drodze, nawet gdy nie przekroczono limitu. Szczególnie gdy sprawa dotyczy kierowcy zawodowego

Przepisy ustawy 30 października 2002 r. o ubezpieczeniu społecznym z tytułu wypadków przy pracy i chorób zawodowych (t.j. Dz.U. z 2022 r. poz. 2189; dalej: ustawa wypadkowa) w przeciwieństwie do przepisów ustawy o świadczeniach pieniężnych z ubezpieczenia społecznego w razie choroby i macierzyństwa uzależniają prawo do świadczeń także od okoliczności, w których do powstania niezdolności doszło, i to nawet wtedy, gdy uznano zdarzenie za wypadek przy pracy. Stanowi o tym art. 21 ustawy wypadkowej. Zgodnie z jego ust. 1 świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują ubezpieczonemu, gdy wyłączną przyczyną wypadku przy pracy było udowodnione naruszenie przez ubezpieczonego przepisów dotyczących ochrony życia i zdrowia, dokonane przez niego umyślnie lub wskutek rażącego niedbalstwa. Z kolei ust. 2 przewiduje, że świadczenia z ubezpieczenia wypadkowego nie przysługują również ubezpieczonemu, który, będąc w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, przyczynił się w znacznym stopniu do spowodowania wypadku. Okoliczności określone w ust. 2 są stwierdzane w trybie określonym w ust. 3. Zgodnie z nim, jeśli zachodzi uzasadnione przypuszczenie, że ubezpieczony znajdował się w stanie nietrzeźwości, pod wpływem środków odurzających lub substancji psychotropowych, płatnik składek kieruje ubezpieczonego na badanie niezbędne do ustalenia zawartości alkoholu, środków odurzających lub substancji psychotropowych w organizmie. Ubezpieczony jest obowiązany poddać się temu badaniu. Odmowa poddania się badaniu lub inne zachowanie uniemożliwiające jego przeprowadzenie powoduje pozbawienie prawa do świadczeń, chyba że ubezpieczony udowodni, że miały miejsce przyczyny, które uniemożliwiły poddanie się temu badaniu.