Zmiany w prawie wodnym: sprawdź, jakie nowe obowiązki od 1 stycznia będą miały przedsiębiorstwa wodno-kanalizacyjne

Ustawa z 13 lipca 2023 r. o rewitalizacji rzeki Odry (t.j. Dz.U. poz. 1963) nie tylko uregulowała kwestie związane z ochroną Odry, lecz także wprowadziła wiele istotnych rozwiązań dla wszystkich przedsiębiorstw wodociągowo-kanalizacyjnych. Ustawodawca tym aktem dokonał bowiem – niejako przy okazji – zmian w ustawie z 20 lipca 2017 r. – Prawo wodne (t.j. Dz.U. z 2023 r. poz. 1478; ost.zm. Dz.U. z 2023 r. poz. 2029; dalej: p.w.), w tym dotyczących opłat za usługi wodne oraz opłat podwyższonych. Wiele zmian budzi obawy, chodzi zwłaszcza o konsekwencje natury finansowej. Wprowadzono bowiem opłaty za przelewy burzowe (a właściwie nowe opłaty środowiskowe), nowe obowiązki ewidencyjne oraz wysokie sankcje za złamanie przepisów, które mogą sięgać nawet wielu milionów złotych. Kluczowe z tych rozwiązań będą obowiązywały od 1 stycznia 2024 r.

Nowe regulacje, jak się wydaje, jeszcze nie do końca zostały zauważone zarówno przez sektor wodno-kanalizacyjny, jak i samorządy, choć finalnie mogą mieć ogromne znaczenie dla wysokości ponoszonych przez nie cen za ścieki. Być może jest tak dlatego, że przepisy zawarto w ustawie o rewitalizacji rzeki Odry, której przyczyny powstania były jasne i powszechnie znane. Przywołano je zresztą wprost w uzasadnieniu projektu ustawy: „(…)propozycje legislacyjne wynikają przede wszystkim z potrzeby usprawnienia działań podejmowanych w celu rewitalizacji rzeki Odry w związku z katastrofą ekologiczną, jaka miała miejsce w 2022 r. na rzece Odrze”. Okazuje się, że przy okazji ustawodawca zdecydował się wprowadzić regulacje bez wątpienia wykraczające poza działania zmierzające do samej rewitalizacji rzeki, a bardziej o charakterze fiskalnym. Ich skutki będą miały niebagatelny wpływ na koszty utrzymania i eksploatacji urządzeń kanalizacyjnych.