analiza

Zwrot kosztów przejazdu pracownika zdalnego do siedziby firmy

Skutkiem nowelizacji kodeksu pracy (Dz.U. z 2023 r. poz. 641) wdrażającej dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/1152 z 20 czerwca 2019 r. w sprawie przejrzystych i przewidywalnych warunków pracy w Unii Europejskiej jest m.in. wprowadzenie nakazu poinformowania pracownika o zasadach dotyczących przemieszczania się między miejscami wykonywania pracy, jeśli jest ich kilka (patrz: ramka).

Trzeba zarazem dodać, że dyrektywa ujmuje rzecz istotnie inaczej niż kodeks pracy. Zgodnie bowiem z motywem 16., jeżeli pracownik nie ma stałego lub głównego miejsca pracy, powinien otrzymać informację o ewentualnych rozwiązaniach dotyczących przemieszczania się między miejscami pracy. Nie twierdzę, że polska ustawa wdrożyła dyrektywę niepoprawnie. Wdrożenie dyrektywy nie polega wszak na przepisaniu normy unijnej. Wystarczy, że osiągnięty jest jej cel. A przepis naszego kodeksu ów cel osiąga, bo obejmuje większy zakres przypadków, niż wynika to z prawa unijnego. Mimo to przepis trzeba wykładać pruonijnie, co prowadzi do następujących wniosków.