Siedem pytań o tegoroczną trzynastkę

Dodatkowe wynagrodzenie powinno zostać wypłacone do końca marca roku następującego po tym, w którym przysługuje pracownikowi „13”. Jeśli pracodawca ze sfery budżetowej nie dotrzyma tego terminu, poniesie karę finansową

1. obliczanie okresu przepracowanego w przypadku terminowego zatrudnienia

Pytanie: Czy pracownikowi należy się „13”, jeśli był zatrudniony od 11 kwietnia 2022 r. do 10 października 2022 r.? Okres ten został efektywnie przepracowany.

Odpowiedź: Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 12 grudnia 1997 r. o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym dla pracowników jednostek sfery budżetowej (dalej: ustawa o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym) pracownik nabywa prawo do wynagrodzenia rocznego w pełnej wysokości po przepracowaniu u danego pracodawcy całego roku kalendarzowego. Z kolei pracownik, który nie przepracuje pełnego roku, uzyskuje prawo do „13”, pod warunkiem że przepracuje efektywnie co najmniej sześć miesięcy, co wynika z ust. 2 art. 2 ww. regulacji, przy czym istnieją także wyjątki usprawiedliwiające przyznanie „13” nawet przy jeszcze krótszym okresie zatrudnienia – ustawodawca zawarł je w art. 2 ust. 3 ustawy o dodatkowym wynagrodzeniu rocznym).

Niestety, art. 2 ust. 1–2 nie zawiera szczegółowych postanowień dotyczących obliczania okresu uprawniającego. Z tego powodu należy sięgnąć do art. 114 kodeksu cywilnego, zgodnie z którym: „jeżeli termin jest oznaczony w miesiącach lub latach, a ciągłość terminu nie jest wymagana, miesiąc liczy się za dni 30, a rok za dni 365”. W konsekwencji należy uznać, że do osiągnięcia prawa do „13” niezbędne jest przepracowanie 180 dni (6 miesięcy × 30 dni). W przypadku opisanym w pytaniu pracownik przepracował 20 dni w kwietniu i 10 dni w październiku oraz 153 dni od maja do września, co daje sumę 183 dni. Pracownik uzyskał więc prawo do dodatkowego wynagrodzenia rocznego.