Żona wspólnika zatrudniona przez spółkę nie zostanie uznana za współpracownika

Jestem wspólnikiem spółki jawnej wraz z dwiema innymi osobami. Zamiast szukać pracownika na rynku, chcemy jako spółka zatrudnić na pół etatu moją żonę. Czy w takim przypadku powinniśmy opłacać za nią składki jak za pracownika, czy jednak jak za współpracownika przy prowadzeniu działalności gospodarczej?

Przez nawiązanie stosunku pracy pracownik zobowiązuje się do wykonywania pracy określonego rodzaju na rzecz pracodawcy i pod jego kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez pracodawcę, zaś pracodawca ma obowiązek zatrudnionemu pracownikowi wypłacać wynagrodzenie. Nie ma przy tym znaczenia nazwa zawartej przez strony umowy. Osoby takie podlegają obowiązkowo ubezpieczeniom społecznym. Specyficzna sytuacja będzie jednak dotyczyć pracowników zatrudnionych przez np. osobę prowadzącą działalność gospodarczą, którzy jednocześnie spełniają warunki do uznania ich za osoby współpracujące w rozumieniu art. 8 ust. 11 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych (dalej: ustawa systemowa). Zgodnie z nim za osobę współpracującą można uznać małżonka, dzieci własne, dzieci drugiego małżonka i dzieci przysposobione, rodziców, macochę i ojczyma oraz osoby przysposabiające, jeżeli pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym z osobą prowadzącą pozarolniczą działalność, zleceniobiorcą lub osobą korzystającą z ulgi na start i współpracują przy prowadzeniu tej działalności lub wykonywaniu umowy agencyjnej lub umowy zlecenia. Nie dotyczy to jednak osób, z którymi została zawarta umowa o pracę w celu przygotowania zawodowego. Jeżeli pracownik spełnia kryteria określone dla osób współpracujących, dla celów ubezpieczeń społecznych jest traktowany jak osoba współpracująca, tj. składki będą za nią opłacane od zadeklarowanej kwoty nie niższej niż 60 proc. przeciętnego wynagrodzenia, a nie od przychodu uzyskiwanego ze stosunku pracy. W orzecznictwie sądowym akcentuje się zaś, że art. 8 ust. 11 ustawy systemowej ma zastosowanie np. wtedy, gdy małżonkowie pozostają we wspólnym gospodarstwie domowym, a wykonywanie pracy przez małżonka ma charakter współpracy przy prowadzeniu pozarolniczej działalności gospodarczej (por. wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 21 grudnia 2021 r., sygn. akt III AUa 503/21). Ustawa systemowa nie ustanawia jednak zakazu zawierania umowy o pracę z jednoosobowym przedsiębiorcą, a jedynie wskazuje skutki w zakresie ubezpieczeń społecznych.