Miejsce dyżuru nie przesądza o płacy

Trudności organizacyjne pracownika, np. brak możliwości spędzania dyżuru w domu z rodziną, nie oznaczają, że należy go w całości zaliczyć do czasu pracy. Przepisy bhp powinny chronić przed zbyt częstym pozostawaniem w gotowości do pracy

Tak wynika z dwóch ostatnich wyroków Trybunału Sprawiedliwości UE dotyczących dyżurowania (oba z 9 marca 2021 r.). TSUE podkreślił, że godziny pozostawania w gotowości poza firmą można uznać za czas pracy, jeśli ograniczenia nałożone na zatrudnionego (np. bardzo krótki czas na stawienie się w firmie po wezwaniu przełożonego) w praktyce nie pozwalają mu na swobodne zajmowanie się prywatnymi sprawami. Nie ma tu znaczenia np. to, że zatrudniony mieszka daleko od miejsca pozostawania w gotowości do pracy i w związku z tym ma ograniczony kontakt z rodziną.

Zaliczenie dyżuru jako czasu pracy nie oznacza jednak, że za samo dyżurowanie należy wypłacać zatrudnionemu identyczne wynagrodzenie jak za czas, w którym faktycznie wykonywał on obowiązki (na wezwanie szefa). Przepisy krajowe, układy zbiorowe lub umowy o pracę mogą przewidywać wypłatę niższych stawek za te godziny.