Likwidacja barier administracyjnych dla przedsiębiorców - 86 zmian od 1 lipca 2011 r.
Od 1 lipca 2011 r. obowiązuje ustawa o ograniczaniu barier administracyjnych dla obywateli i przedsiębiorców (Dz.U. Nr 106, poz. 622). Zmieniła około 100 ustaw w zakresie ułatwienia składania różnego typu wniosków do polskich urzędów, sądów i rejestrów.
Tomasz Król
konsultant podatkowy
Rozdział I
Główne założenia wprowadzonych zmian
Można wskazać trzy podstawowe założenia zmian w tak dużej liczbie ustaw zmienionych jednym aktem prawnym:
1. Podmiot zainteresowany załatwieniem sprawy w urzędzie albo w sądzie zamiast udowadniać dokumentami określony stan faktyczny lub prawny będzie mógł składać oświadczenia zamiast zaświadczeń. Twórcy nazwali tę zasadę "kulturą oświadczeń" zastępującą "kulturę zaświadczeń".
Z uzasadnienia projektu:
"W konstruowaniu przedmiotowych przepisów kierowano się zasadą, aby organ jak najwięcej informacji pozyskiwał od innych organów administracji, w tym w szczególności drogą elektroniczną. W niedługim czasie najważniejsze rejestry, tj. rejestr przedsiębiorców w Krajowym Rejestrze Sądowym i ewidencja działalności gospodarczej (Centralna Ewidencja i Informacja o Działalności Gospodarczej) będą ogólnodostępne w internecie. Dostęp do ksiąg wieczystych (według numeru KW) jest już możliwy elektronicznie. Jednocześnie obowiązujący już przepis art. 220 § 1 pkt 2a k.p.a. stanowi, że organ administracji publicznej nie może żądać zaświadczenia na potwierdzenie faktów lub stanu prawnego, jeżeli są one możliwe do ustalenia przez organ na podstawie posiadanych przez niego ewidencji, rejestrów lub innych danych. Na tej podstawie wyeliminowano część funkcjonujących w systemie prawnym zaświadczeń (np. zaświadczeń o niekaralności) upraszczając procedury administracyjne".
2. Obniżenie kosztów prowadzenia spraw przed urzędami i sądami. Przykładem jest obniżenie opłaty stałej z 1000 zł do 500 zł pobieranej przy rejestracji w KRS w rejestrze przedsiębiorców.
3. Złagodzenie przepisów w zakresie odpowiedzialności przedsiębiorców. Przykładem jest zmiana w art. 585 kodeksu spółek handlowych, dzięki której ściganie osób kierujących albo nadzorujących spółkami akcyjnymi i z o.o. nie może odbywać się w zakresie wskazanym w tym przepisie z urzędu, a jedynie na wniosek.