Zmienione zasady zwolnienia podatkowego dla kształcących się pracowników

Grzegorz Ziółkowski

doradca podatkowy

Z podatkowego punku widzenia efektem jest to, że nadal aktualne pozostały niektóre stare problemy, a dodatkowo pojawiły się całkiem nowe.

Podnoszenie wykształcenia ogólnego

Po nowelizacji art. 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f. zwolniona od podatku dochodowego od osób fizycznych jest wartość świadczeń przyznanych zgodnie z odrębnymi przepisami przez pracodawcę na podnoszenie kwalifikacji zawodowych, z wyjątkiem wynagrodzeń otrzymywanych za czas urlopu szkoleniowego oraz za czas zwolnień z całości lub części dnia pracy. Przez podnoszenie kwalifikacji zawodowych rozumie się zdobywanie lub uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, z inicjatywy pracodawcy albo za jego zgodą (art. 103 § 1 k.p.). W kontekście nowych przepisów powstaje pytanie - czy zwolnione od podatku są świadczenia przyznane przez pracodawcę na podnoszenie wykształcenia ogólnego pracownika. Artykuł 21 ust. 1 pkt 90 u.p.d.o.f. w poprzednim brzmieniu przewidywał wprost zwolnienie dla świadczeń przyznanych przez pracodawcę na podnoszenie wykształcenia ogólnego pracownika. Obecnie przepis podatkowy zwolnienia dla tego typu świadczeń wprost nie przewiduje. Prawidłowy jest natomiast wniosek, że za podnoszenie kwalifikacji zawodowych należy uznać każde uzupełnianie wiedzy i umiejętności przez pracownika, w tym wykształcenia ogólnego, jeżeli tylko odbywa się za zgodą lub na wniosek pracodawcy. Wniosek ten płynie z art. 103 § 1 k.p. Organy podatkowe tego argumentu nie muszą jednak uznać za prawidłowy. Potoczne rozumienie pojęcia "kwalifikacje zawodowe" odnosi się do kwalifikacji dotyczących wykonywanej obecnie lub w przyszłości pracy. Zgodnie z zasadą ściśle literalnego interpretowania przepisów dotyczących zwolnień podatkowych organy mogą przyjąć, że art. 21 ust. 1 pkt. 90 u.p.d.o.f., w obecnym brzmieniu, nie ma zastosowania do świadczeń przyznanych na podnoszenie ogólnego wykształcenia pracownika. Przy przyjęciu tej argumentacji organy mogą uznać przykładowo, że czesne opłacone przez pracodawcę za pracownika w liceum dla dorosłych, nie jest zwolnione od podatku.