Podatkowe skutki kredytu denominowanego

Marek Piotrowski

doradca podatkowy

Powszechną metodą pozyskiwania środków finansowych pozwalających na realizowanie inwestycji stanowi uzyskanie kredytu. Wśród tego typu umów znaczną popularność zyskał kredyt indeksowany kursem waluty obcej, popularnie zwany kredytem denominowanym (waloryzowanym). Jest to kredyt, który zawiera klauzulę waloryzacyjną, tj. postanowienie, że wysokość spłacanej kwoty złotówkowej ma być równowartością określonej sumy wyrażonej w walucie obcej. Harmonogram spłaty takich kredytów jest wyrażony w walucie obcej, ale sam zwrot następuje w walucie polskiej, czego efektem jest brak różnic kursowych. Różnice kursowe rozliczane są wyłącznie przy kredytach walutowych, które są uzyskane i spłacane w walutach obcych. Od 1 stycznia 2009 r. wahania kursów walut przy spłacie kapitału kredytów (pożyczek) denominowanych mają jednak wpływ na przychody i koszty zarówno kredytobiorców, jak i kredytodawców. W podatku dochodowym od osób fizycznych skutki podatkowe dotyczą wyłącznie podatników prowadzących działalność gospodarczą. W ich przypadku kredyt musi więc być związany z prowadzoną działalnością gospodarczą. Zasadnicze znaczenie ma to, na jaki cel uzyskany kredyt został wykorzystany. Podkreślał to NSA w wyroku z 16 maja 1997 r. (sygn. akt I SA/Łd 1221/96): "Mimo że stronami umowy kredytowej zawartej z bankiem są oprócz skarżącego również jego matka i brat, to jednak z zebranego materiału dowodowego wynika, iż kredyt ten został udzielony i wykorzystany wyłącznie na budowę i uruchomienie wytwórni pasz, prowadzonej jedynie przez skarżącego. Z dokonanych przez organy podatkowe ustaleń nie wynika, że kredyt został wykorzystany w jakiejś części na inne cele, niezwiązane z budową wytwórni pasz. Według wyjaśnień skarżącego, a także pisemnych oświadczeń jego matki i brata, przedmiotowy kredyt bankowy, otrzymany na specjalnych preferencyjnych warunkach, został w całości wykorzystany na budowę wytwórni pasz i stanowił on główne źródło finansowania środków trwałych firmy skarżącego. Ponadto z zebranego materiału dowodowego wynika, że zaciągnięty kredyt bankowy łącznie z należnymi odsetkami był spłacany wyłącznie przez skarżącego. Stąd też należy uznać, że odmowa zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów całości kwot spłaconych przez skarżącego odsetek od kredytu bankowego nie znajduje uzasadnienia".