Przepisy wspólnotowe nie regulują zasad zaokrąglania kwot VAT

Elżbieta Rogala

Powyższą tezę przyjął Europejski Trybunał Sprawiedliwości w wyroku z 10 lipca 2008 r. wydanym w sprawie C-484/06 na podstawie następującego stanu faktycznego.

Stan faktyczny

Grupa podatkowa, wyodrębniona dla celów podatku obrotowego, prowadzi sieć supermarketów, w których oferuje klasyczny asortyment produktów spożywczych i innych. W październiku 2003 r. spółka ta obliczyła i zadeklarowała VAT od sprzedaży we wszystkich swoich supermarketach, zgodnie ze swoją zwyczajową praktyką, na postawie całkowitej kwoty, odpowiadającej rachunkowi kasowemu (lub „koszykowi zakupów”), płaconej przez klienta w przypadku jednoczesnego zakupu różnych artykułów.

Każda kwota znajdująca się na rachunku kasowym była zaokrąglana w sposób arytmetyczny do jednego eurocenta. Owa operacja arytmetycznego zaokrąglania oznaczała, że kwota, której trzecie miejsce po przecinku było równe i wyższe niż 5, była zaokrąglana w górę do najbliższego pełnego centa, a kwota, której trzecie miejsce po przecinku było niższe niż 5, była zaokrąglana w dół do najbliższego najniższego pełnego centa. Spółka postąpiła w ten sposób w stosunku do wszystkich swoich spółek zależnych.

Niemniej jednak w stosunku do dwóch spółek zależnych zastosowała za październik 2003 r. inną metodę, polegającą na obliczeniu VAT należnego nie dla całego rachunku, lecz osobno dla każdego sprzedawanego klientowi towaru, dokonując zaokrąglenia obliczonej w ten sposób kwoty od każdego artykułu w dół do najbliższego pełnego centa.

W ten sposób spółka wyliczyła, że od owych dwóch spółek zależnych za październik 2003 r. powinna zapłacić - zgodnie z taką metodą zaokrąglania od każdego artykułu w dół - kwotę o 1414 euro niższą niż kwota rzeczywiście zadeklarowana i rzeczywiście zapłacona zgodnie z jej zwyczajową praktyką zaokrąglania kwoty widniejącej na każdym rachunku kasowym.