Podnoszenie kwalifikacji zawodowych przez pracowników może być dokonywane w dwóch formach. Może to być kształcenie dorosłych w formach szkolnych (odbywające się w szkołach podstawowych, ponadpodstawowych i szkołach wyższych) lub kształcenie w formach pozaszkolnych (odbywające się w formie kursów, seminariów, praktyk zawodowych). Uprawnienia, jakie przysługują pracownikom podnoszącym kwalifikacje zawodowe z tytułu podjęcia nauki w szkołach wyższych, uzależnione są od tego, czy pracownicy podejmują naukę w szkołach na podstawie skierowania pracodawcy, czy też nie. Przy czym zakład pracy może wydać pracownikowi skierowanie w każdej fazie nauki, np. w szkole wyższej - w każdym semestrze akademickim, a więc także w ostatnim. Jak wynika z § 4 i nast. rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej oraz Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z 12 października 1993 r., opublikowanego w Dz.U. Nr 103, poz. 472 z późn.zm., pracownikowi, który podejmuje naukę w szkole wyższej na podstawie skierowania zakładu pracy, przysługują urlop szkoleniowy i zwolnienia z części dnia pracy w wymiarach określonych w § 7 rozporządzenia, płatne według zasad obowiązujących przy obliczaniu wynagrodzenia za urlop wypoczynkowy. Zakład pracy może przyznać pracownikowi dodatkowe świadczenia, a w szczególności: zwrócić koszty przejazdu, zakwaterowania i wyżywienia (na zasadach obowiązujących przy podróżach służbowych na obszarze kraju, jeżeli nauka odbywa się w innej miejscowości niż miejsce zamieszkania i miejsce pracy pracownika); pokryć koszty podręczników i innych materiałów szkoleniowych; pokryć opłaty za naukę pobierane przez szkołę; udzielić dodatkowego urlopu szkoleniowego. W przypadku powtarzania semestru (roku) nauki z powodu niezadowalających wyników w nauce zakład pracy może odmówić udzielania powyższych świadczeń, przez okres powtarzania semestru (roku) nauki.