Roszczenia FGŚP a plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji

2. W postępowaniu na skutek zarzutów przeciwko planowi podziału (art. 1028 § 2 k.p.c.) sąd władny jest czynić ustalenia faktyczne dla rozstrzygnięcia, w jakiej części należność Funduszu Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych podlega zaspokojeniu w trzeciej kolejności, a w jakiej w szóstej kolejności.

Powyższa uchwała Sądu Najwyższego została podjęta 29 kwietnia 2008 r. po rozstrzygnięciu następującego zagadnienia prawnego przedstawionego przez sąd okręgowy: „Czy w sytuacji, gdy z treści tytułu wykonawczego oraz z wniosku egzekucyjnego nie wynika na rzecz ilu pracowników Fundusz Gwarantowanych Świadczeń Pracowniczych dokonał wypłaty świadczeń pracowniczych za niewypłacalnego pracodawcę, organ egzekucyjny sporządzając plan podziału sumy uzyskanej z egzekucji uwzględnia w tym planie roszczenie FGŚP w kwocie odpowiadającej sumie wypłaconych świadczeń na rzecz wszystkich pracowników za okres trzech miesięcy w wysokości najniższego wynagrodzenia (art. 1025 § 1 pkt 3 k.p.c.), czy też w kwocie do wysokości najniższego wynagrodzenia za okres trzech miesięcy, niezależnie od liczby pracowników, na rzecz których fundusz dokonał wypłaty za niewypłacalnego pracodawcę?”.