Decyzja w sprawie interpretacji prawa podatkowego Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z 19 lutego 2008 r., sygn. 1401/PH-I/4407/14-58/07/AŁ/PV-I

Pytanie

Stan faktyczny i stanowisko podatnika

Strona podała, że wystawia i przesyła na rzecz swoich odbiorców faktury w formie elektronicznej. Strona i jej kontrahent dokonując wymiany e-faktur korzystają z systemu wymiany danych elektronicznych (Electronic Data Interchange; „EDI”). Dodatkowo strona zawarła z kontrahentem „Porozumienie o współpracy w zakresie EDI”. W praktyce spółka przesyła do kontrahenta jeden e-komunikat zawierający:

- obowiązkowe elementy faktur VAT (stanowiące e-fakturę), o których mowa w § 9 ust. 1 rozporządzenia w sprawie faktur, oraz

- inne dodatkowe informacje, np. numer zamówienia (będący podstawą dostawy określonej partii towarów), numer hali sprzedaży kontrahenta, do której dany towar został dostarczony, itp.

Na podstawie zawartych umów, strona uznaje za moment wystawienia danej e-faktury moment, w którym e-faktura ostatecznie opuszcza system komputerowy spółki. Natomiast za moment otrzymania danej e-faktury kontrahent uznaje moment, w którym e-faktura zostanie zaksięgowana w systemie kontrahenta.