Finansowanie dojazdu do pracy

Joanna Nowicka

radca prawny

Przepisy podatkowe nie przewidują zasadniczo zwolnienia od podatku zwróconych przez pracodawcę pracownikowi kosztów poniesionych z tytułu przejazdu z miejsca zamieszkania do pracy i z powrotem. Wyjątki dotyczą ściśle określonych grup pracowników, co zostanie omówione dalej. Świadczenie takie stanowi dla pracownika przychód podlegający opodatkowaniu na tych samych zasadach co wynagrodzenie z umowy o pracę. Przychodem pracownika są wszelkie świadczenia pieniężne lub niepieniężne, uzyskiwane w ramach stosunku pracy, niezależnie od tego, jaka jest ich podstawa prawna, chyba że są one wyłączone lub zwolnione od podatku na podstawie konkretnego przepisu rangi ustawowej.

Przykład

Zgodnie z obowiązującym w firmie regulaminem wynagradzania pracodawca zorganizował dowóz pracowników do pracy. Jest to spowodowane brakiem dogodnych połączeń komunikacyjnych w godzinach pracy. Czy takie świadczenie podlega opodatkowaniu i „oskładkowaniu” ZUS po stronie pracownika?

Świadczenie takie podlega opodatkowaniu po stronie pracownika, nie podlega natomiast „oskładkowaniu”. Zorganizowanie dojazdów w przypadku braku połączeń umożliwiających dojazd do pracy pracowników w godzinach ustalonych przez pracodawcę jest obowiązkiem pracodawcy, wynikającym z regulaminu wynagradzania. Przekazanie usługi następuje zaś w ramach wykonania tego obowiązku. Wskazać przy tym należy, że pracodawca - organizując dowozy pracowników - nie realizuje celów osobistych pracowników, a jedynie wykonuje obowiązki nałożone na pracodawcę. Wydatki ponoszone przez pracodawcę na sfinansowanie kosztów dojazdu do pracy pracowników stanowią dla tych pracowników przychód ze stosunku pracy, podlegający opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych. To samo dotyczy częściowo odpłatnych świadczeń, jakie pracodawca ponosiłby w związku z częściowym finansowaniem kosztów przejazdów pracowników do pracy.