Powołanie pracownika do służby wojskowej powoduje, że jego stosunek pracy podlega szczególnej ochronie i pracodawca nie może wobec niego zastosować pewnych swoich uprawnień, przysługujących mu z mocy kodeksu pracy. Wynika to z przepisów ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (j.t. Dz.U. z 2002 r. Nr 21, poz. 205 z późn.zm.). Pracodawca nie może wypowiedzieć ani rozwiązać umowy o pracę w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem (nie obejmuje to pracowników powołanych do czynnej służby wojskowej, która ma być odbywana w formie jednodniowych ćwiczeń). Zasada ta dotyczy nie tylko umów o pracę zawartych na czas nieokreślony. Stosuje się ją również do umów zawartych na okres próbny. Mało tego - w razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas nieokreślony. Jednakże umowa o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega rozwiązaniu z upływem terminu określonego w umowie.