Zezwolenie na pracę jest warunkiem legalnego zatrudniania cudzoziemców w Polsce. Jednakże przepisy dopuszczają przypadki, kiedy do zatrudnienia cudzoziemca takie zezwolenie nie jest konieczne. Przypadki te wynikają z umów i porozumień międzynarodowych, programów szkoleniowych lub doradczych prowadzonych w ramach Unii Europejskiej, specyfiki wykonywanego zawodu, charakteru pracy, a także szczególnego statusu, który był podstawą udzielenia cudzoziemcowi zezwolenia na zamieszkanie na czas oznaczony na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Powyższe kwestie reguluje rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Społecznej z 30 sierpnia 2006 r. w sprawie wykonywania pracy przez cudzoziemców bez konieczności uzyskania zezwolenia na pracę (Dz.U. Nr 156, poz. 1116).

Nowe rozporządzenie prawdopodobnie będzie miało najszersze zastosowanie w stosunku do cudzoziemców zatrudnianych w sektorze rolniczym. Otóż dopuszczalne jest wykonywanie pracy bez konieczności uzyskiwania zezwolenia na pracę przez cudzoziemców będących obywatelami państw graniczących z Polską, jeżeli wykonują oni, przez okres nieprzekraczający 3 miesięcy w ciągu kolejnych 6 miesięcy, pracę związaną z wykonywaniem działalności określonej w sekcji A, grupie 01.1-01.3 Polskiej Klasyfikacji Działalności, która została ustanowiona rozporządzeniem Rady Ministrów z 20 stycznia 2004 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Działalności (PKD) (Dz.U. Nr 33, poz. 289 z późn.zm.), w zakresie: