Dopłaty czy pożyczka - korzystniejszy wariant podatkowy

Wspólnik w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością - poza związanymi z tym przywilejami - ma także obowiązki wobec spółki. Dotyczą one na przykład konieczności wnoszenia dopłat. Dopłaty są jednym ze sposobów dostarczania środków finansowych, które spółka z o.o. będzie mogła przeznaczyć na prowadzoną przez siebie działalność. Jest to szczególnie przydatne źródło pozyskania kapitału, gdy nie można liczyć na kredyt z banku, a potrzebne są pieniądze na rozwój lub określoną inwestycję. Wspólnicy, chcąc dofinansować spółkę z o.o., mogą udzielić jej także pożyczki. Który z tych wariantów - wniesienie dopłaty czy udzielenie pożyczki przez wspólnika jest bardziej opłacalny pod względem podatkowym?

Wnoszenie dopłat przez wspólników spółki z o.o. następuje w trybie i na zasadach określonych w ustawie z 15 września 2000 r. - Kodeks spółek handlowych (Dz.U. Nr 94, poz. 1037 z późn.zm.). Dopłatami określa się wpłaty wspólników na cele inne niż powiększenie kapitału zakładowego. O obowiązku wniesienia dopłat do spółki decydują sami wspólnicy. Dopłaty mogą być nakładane na wszystkich wspólników, równomiernie w stosunku do posiadanych udziałów. Warunkiem wniesienia dopłat jest stosowny zapis w umowie spółki przewidujący możliwość ich uchwalenia przez zgromadzenie wspólników. Inaczej niż sam obowiązek wniesienia dopłat, wysokość oraz terminy dopłat nie muszą być podane w umowie spółki. Określa je uchwała wspólników podjęta - w zależności od bieżących potrzeb spółki - bezwzględną większością głosów, chyba że umowa spółki stanowi inaczej.

Umowa spółki zwykle określa tylko maksymalną granicę dopłat, natomiast wspólnicy każdorazowo w podjętej uchwale rozstrzygają o ich wysokości.

Brak ustaleń umownych w sprawie dopłat uniemożliwia ich uchwalenie i w razie potrzeby wymaga zmiany umowy spółki. Zmiana umowy spółki staje się skuteczna dopiero z chwilą zarejestrowania w sądzie. Zasilanie spółki poprzez dopłaty zabezpiecza interesy jej wierzycieli - ujęcie dopłat po stronie pasywów wiąże taką samą kwotę po stronie aktywów i nie pozwala na jej dowolne wypłacenie wspólnikom w postaci zysku, tj. przed odbudową zachwianej sytuacji ekonomicznej.