Koszty uzyskania przychodów uczestnictwa w targach

W związku z prowadzoną działalnością podatnicy w celu zwiększenia sprzedaży biorą udział w organizowanych w kraju i za granicą targach. Takim przedsięwzięciom towarzyszą różnego rodzaju wydatki, między innymi na wynajem powierzchni targowej, zorganizowanie stoiska, nabycie towarów informacyjno-promocyjnych (katalogi, foldery, długopisy, koszulki z logo firmy etc.). Jednocześnie w trakcie targów podatnicy mogą wręczać potencjalnym kontrahentom drobne upominki. W praktyce w związku z poniesieniem tych wydatków powstają różne problemy co do ich kwalifikacji w zakresie kosztów uzyskania przychodów. Podstawowym problemem jest rozróżnienie, które z tych wydatków należą do kosztów limitowanych reklamy niepublicznej albo reprezentacji (limit wynosi 0,25 proc. przychodów w skali roku), a które należą do nielimitowanych kosztów reklamy publicznej.

Za reklamę uważa się rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwości ich nabycia. Reklama to działania mające kształtować popyt poprzez poszerzenie wiedzy potencjalnych nabywców o towarach w celu zachęcenia ich do nabycia towarów od tego właśnie, a nie innego, podmiotu gospodarczego. Ponadto reklama ma również za zadanie promocję danego podmiotu gospodarczego poprzez stworzenie dobrego wizerunku firmy oraz ułatwienie zawarcia umowy lub kontraktu. Sam fakt, iż przepisy podatkowe nie określają rodzaju wydatków, które można zaliczyć do kosztów reprezentacji i reklamy, nie świadczy o tym, iż każdy wydatek tego typu może być uznany za ten koszt. Zastosowanie w tym zakresie znajduje generalna zasada zawarta w art. 15 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, tj. przede wszystkim wydatek musi być poniesiony w celu uzyskania przychodu (wyrok NSA z 4 maja 1998, I SA/Wr 1106/97, niepubl.).