Rozliczenie podatkowe likwidowanej inwestycji w obcym środku trwałym

Wydatki inwestycyjne stanowią koszt uzyskania przychodów głównie w sposób pośredni poprzez odpisy amortyzacyjne z tytułu zużycia środków trwałych. Zwykle wydatki inwestycyjne są ponoszone na wytworzenie lub ulepszenie własnego środka trwałego. Często zdarza się jednak, że prowadzący działalność gospodarczą inwestują w cudzy budynek lub lokal. Inwestycja w „obcym” budynku bądź lokalu jest dla użytkownika środkiem trwałym. Leasing, najem, dzierżawa, użyczenie - możliwości użytkowania cudzego majątku jest wiele.

Aby dostosować w prowadzonej działalności gospodarczej cudze środki trwałe do swoich potrzeb, przedsiębiorcy ponoszą określone, często niemałe nakłady. Dla celów podatkowych te wydatki nazywane są „inwestycją w obcym środku trwałym” i rządzą się nieco odmiennymi prawami niż wydatki ponoszone na pozostałe środki trwałe.

Zgodnie z art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p. ulepszenie może być wynikiem rozbudowy, przebudowy, adaptacji, rekonstrukcji czy modernizacji. Przebudowa oznacza zmianę (poprawienie) istniejącego stanu środków trwałych na inny, rozbudowa - powiększenie (rozszerzenie) składników majątkowych, rekonstrukcja - odtworzenie (odbudowanie) zużytych składników majątkowych, adaptacja - przystosowanie (przerobienie) składnika majątku do wykorzystania go w innym celu niż ten, do którego był pierwotnie przeznaczony, albo nadanie mu nowych cech użytkowych, a modernizacja - unowocześnienie środka trwałego.