Ujęcie wynagrodzenia pracowników w księdze przychodów i rozchodów

Na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych żaden z wypłacanych elementów wynagrodzenia pracownika nie jest obojętny podatkowo. Odstąpienie od opodatkowania tego przychodu u pracownika następuje na mocy wyraźnego zwolnienia podatkowego. A jak przedstawia się ujmowanie wynagrodzenia pracownika w kosztach uzyskania przychodu?

Przyjmuje się generalnie, iż wszelkie wydatki poczynione na rzecz pracownika stanowią koszty uzyskania przychodów, co wyraźnie potwierdziło Ministerstwo Finansów w piśmie z 29 marca 1995 r. (nr PO 6-722-134/WK/95). Warunkiem jest jednak, aby dane świadczenie nie było wyłączone z kosztów na podstawie przepisów u.p.d.o.f.

Praktyka podatkowa bywa jednak różna, ponieważ organy podatkowe często wyłączają z kosztów świadczenia na rzecz pracowników, uzasadniając, że nie mają one związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dla zaliczenia niektórych wydatków na rzecz pracownika do kosztów duże znaczenie może mieć wykazanie tych świadczeń jako przychodów pracownika. W takiej sytuacji, mimo zarzutu, że dane świadczenie nie jest wyraźnie związane z osiąganym przychodem, to jako forma wynagrodzenia związek taki już wykazuje. Podatnicy muszą jednak każdy przypadek analizować odrębnie, ponieważ odprowadzenie zaliczki na podatek od świadczenia na rzecz pracownika nie jest zawsze ostatecznym argumentem do zaliczenia w koszty. Konieczne jest zachowanie umiaru i granic zdrowego rozsądku. Z drugiej strony szereg świadczeń związanych z pracownikiem, czy też na jego rzecz, uznawanych jest za koszty uzyskania przychodu, mimo że nie wykazujemy z tego tytułu przychodu po stronie pracownika. Przykładem są m.in: