Środki trwałe stanowiące współwłasność małżeńską

Osoby fizyczne bardzo często wykorzystują w prowadzonej działalności gospodarczej środki trwałe nabyte przed jej rozpoczęciem dla celów osobistych. Najczęściej dotyczy to najpowszechniej używanych środków trwałych, tzn. samochodów i budynków. Sprawa jest prosta w przypadku środków trwałych stanowiących indywidualną własność podatnika prowadzącego działalność. Jednak jeśli samochód czy budynek stanowi współwłasność małżeńską, powstają pewne trudności interpretacyjne.

Z art. 22g ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej jako u.p.d.o.f.) wynika, że gdy składnik majątku stanowi współwłasność podatnika, jego wartość początkową ustala się w takiej proporcji, w jakiej pozostaje udział podatnika we własności tego składnika majątku. W dalszej części przepisu stwierdza się, że zasada ta nie ma zastosowania do składników majątku stanowiących wspólność majątkową małżonków, co oznacza, że składniki majątkowe wykorzystywane w działalności gospodarczej jednego z małżonków mogą podlegać u niego pełnej amortyzacji, bez względu na fakt, iż składniki te stanowią również własność drugiego z małżonków na zasadzie wspólności majątkowej.