Opodatkowanie dochodów niemających pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów

W myśl art. 20 ust. 3 ustawy o p.d.o.f. wysokość przychodów nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzących ze źródeł nieujawnionych ustala się na podstawie poniesionych przez podatnika w roku podatkowym wydatków i wartości zgromadzonego w tym roku mienia, jeżeli wydatki te i wartości nie znajdują pokrycia w mieniu zgromadzonym w roku podatkowym oraz w latach poprzednich, pochodzącym z przychodów opodatkowanych lub wolnych od opodatkowania.

Ustalone w ten sposób dochody opodatkowane są przy zastosowaniu 75-proc. stawki podatkowej. Z chwilą, w której organ podatkowy dokonując czynności sprawdzających bądź kontrolnych uzna, że zachodzi prawdopodobieństwo, iż nie wszystkie przychody zostały ujawnione przez podatnika, może zostać wszczęte postępowanie podatkowe w sprawie przychodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów.

Dla ustalenia, czy mamy do czynienia z nieujawnionym źródłem przychodów, konieczne jest precyzyjne ustalenie przez organ podatkowy kwoty wydatków poczynionych przez podatnika w danym roku oraz wartości zgromadzonego w tym roku mienia. Obowiązkiem organu jest także dokładne ustalenie dochodów osiągniętych przez podatnika w danym roku oraz latach poprzednich. Wielkości te powinny być stwierdzone przez organy podatkowe w sposób niebudzący wątpliwości. Wydatki oraz wartość zgromadzonych zasobów finansowych danego roku podatkowego nie mogą być wielkościami ustalonymi w sposób dowolny ani domniemany (tak wyrok NSA z 21 lutego 2001 r., sygn. akt SA/Sz 1877/99).