Ustanie i zawieszenie prawa do świadczeń przedemerytalnych?

Wejście w życie od 1 sierpnia 2004 r. nowych regulacji w zakresie przyznawania i wypłaty świadczeń przedemerytalnych nie oznacza, że zmienił się „przejściowy” charakter tych świadczeń. Nadal ich głównym zadaniem jest pomoc osobom mającym dość długi staż pracy, którym brakuje niewiele do osiągnięcia wymaganego wieku emerytalnego. Między innymi dlatego ustawodawca musiał przewidzieć sytuacje, których wystąpienie powoduje utratę możliwości dalszego pobierania świadczenia przedemerytalnego. Można je podzielić na dwie zasadnicze grupy: te, wskutek których ustaje prawo do tego świadczenia, oraz te, które jedynie powodują zawieszenie prawa do świadczenia przedemerytalnego.

Należy podkreślić, że przepisy regulujące zarówno ustanie, jak i zawieszenie prawa do świadczenia przedemerytalnego zawarte w nowej ustawie z 30 kwietnia 2004 r. o świadczeniach przedemerytalnych (Dz.U. Nr 120, poz. 1252) odnoszą się do wszystkich świadczeń przedemerytalnych, tj. zarówno tych, które zostaną przyznane w przyszłości przez ZUS, jak i tych przyznanych dotychczas przez powiatowe urzędy pracy, a następnie przejętych do wypłaty przez ZUS. Zgodnie bowiem z art. 23 ww. ustawy świadczenia przyznane na zasadach określonych w przepisach o zatrudnieniu i przeciwdziałaniu bezrobociu stają się świadczeniami w rozumieniu tej ustawy. Oznacza to, że należy do nich stosować (jeśli ustawa nie zastrzega sobie innych rozwiązań) wszystkie jej przepisy. Ustawodawca obejmuje przy tym nowymi regulacjami zarówno świadczenia przyznane na podstawie dotychczasowych przepisów po 30 lipca 2004 r. (np. w sytuacji gdy osoba złożyła wniosek pod koniec lipca br. i powiatowy urząd pracy nie zdążył wydać w tej sprawie decyzji), jak i do świadczeń przyznanych w czasie, gdy nowe regulacje nie weszły jeszcze w życie (a więc przed 1 sierpnia 2004 r.).