Cienka kapitalizacja w spółkach kapitałowych

Istnieją dwie formy finansowania spółek kapitałowych:

1) poprzez wniesienie wkładów na kapitał zakładowy (pieniężnych lub w formie aportów),

2) bądź też poprzez zaciągnięcie pożyczki czy kredytu.

Spółki kapitałowe często sięgają po tę drugą formę finansowania, jednocześnie utrzymując niski kapitał zakładowy i unikając skomplikowanego procesu jego podnoszenia. Finansowanie poprzez pożyczkę jest bowiem bardziej elastyczne od finansowania kapitałowego.

Spółka ponosi odpłatność za korzystanie z obu rodzajów kapitału:

- w pierwszym przypadku formą odpłatności na rzecz wspólników (akcjonariuszy) jest dywidenda z zysku,

- w drugim przypadku - odsetki.

W przypadku dywidend dochody z kapitału ulegają dwukrotnemu opodatkowaniu - na poziomie spółki, jak i na poziomie wspólnika. Dochody z pożyczki (odsetki) są natomiast opodatkowane jednokrotnie - w ręku beneficjenta odsetek, czyli pożyczkodawcy. Poza tym łatwe jest wycofanie tego rodzaju kapitału ze spółki, gdyż nie pociąga za sobą konieczności przeprowadzenia procedury obniżania kapitału zakładowego.

Z kolei u pożyczkobiorcy - co do zasady - odsetki od pożyczki stanowią koszt uzyskania przychodów, co skutkuje obniżaniem dochodu podatkowego pożyczkobiorcy. Inną zaletą finansowania pożyczkowego w stosunku do finansowania kapitałowego jest niezależność odpłatności za finansowanie pożyczkowe od wyniku finansowego spółki oraz od decyzji zgromadzenia wspólników (walnego zgromadzenia) co do sposobu podziału zysku. Opłacalność tego rodzaju finansowania jest zatem oczywista. Ustawodawca ogranicza jednak finansowanie pożyczkowe spółek. Przekroczenie granic wyznaczonych przez ustawodawcę określa się mianem .