Przesłanki zaliczania straty w środkach obrotowych w koszty

Straty w środkach obrotowych są obecnie wyłączone z katalogu wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów. Zagadnienie strat reguluje zmieniony wielokrotnie art. 15 ust.1 pkt 5 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

W kwestii zaliczania strat w środkach obrotowych stanowisko zajęło Ministerstwo Finansów. Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2000 r. Nr 54, poz. 654 z późn.zm.) kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 16 ust. 1. W katalogu negatywnym (art. 16 ust. 1 ustawy) są wymienione straty, które nie są uznawane za koszty uzyskania przychodów, ale wśród tych kategorii kosztów, w świetle obowiązującego w 2001 r. stanu prawnego, nie ma strat w środkach obrotowych. Z obowiązujących przepisów ww. ustawy nie wynika, aby straty w środkach obrotowych należało wykluczyć z kosztów uzyskania przychodów, a zatem, co do zasady, straty te mogą być uznane za koszty podatkowe, jednak każdy przypadek i każde tego rodzaju zdarzenie gospodarcze należy rozpatrywać i oceniać indywidualnie jako konkretny przypadek z uwzględnieniem okoliczności faktycznych badanej sprawy. Powstałych strat w ramach działalności gospodarczej, jako efekt uboczny, nie można pomijać w rachunku podatkowym. Straty w środkach obrotowych należy oceniać pod kątem całokształtu prowadzonej przez podatnika działalności (pismo z 26 kwietnia 2001 r., znak: PB3-MD-289-8214-35/2001).