Opodatkowanie nieruchomości w 2003 r.

30 października 2002 r. Sejm znowelizował ustawę o podatkach i opłatach lokalnych wprowadzając istotne zmiany w zakresie podatku od nieruchomości. Obok tych mających jedynie charakter porządkujący, zamieszczono zmiany w konstrukcji poszczególnych elementów podatku decydujące o wysokości obciążenia podatkowego.

Nowością jest zamieszczenie w art. 1a znowelizowanej ustawy tzw. słowniczka. Znalazły się w nim definicje m.in. budynku i budowli, stanowiących przedmiot opodatkowania podatkiem od nieruchomości.

Nowa definicja budynku może powodować, że obiekt budowlany, uznawany zgodnie z przepisami o podatku od nieruchomości za budynek, począwszy od 2003 r. nie podlega temu podatkowi lub jest opodatkowany jako budowla (przykładowo: szopy i wiaty nie związane trwale z gruntem).

Dotychczas przepisy o podatku od nieruchomości nie zawierały definicji budowli. Powodowało to częste problemy w przypadku wątpliwości związanych z kwalifikacją obiektu budowlanego. W praktyce, jeśli ustalono, że obiekt nie spełnia warunków definicji budynku obowiązującej dla celów podatkowych, w celu ustalenia, czy jest budowlą, czy też, nie podlegającą opodatkowaniu, maszyną lub urządzeniem, odwoływano się do potocznego rozumienia pojęcia Klasyfikacji Środków Trwałych oraz prawa budowlanego.

Dotychczasową definicję gruntów związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej poszerzono o pozostałe przedmioty opodatkowania. Zgodnie z art. 1a ust. 1 pkt 1 ustawy grunty, budynki i budowle związane z prowadzeniem działalności gospodarczej są to grunty, budynki i budowle będące w posiadaniu przedsiębiorcy lub innego podmiotu prowadzącego działalność gospodarczą. Istotną zmianą jest wyłączenie z tej kategorii tych przedmiotów opodatkowania, które nie mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności gospodarczej ze względów technicznych. Przykładowo, budynek gospodarczy, który uległ zniszczeniu w wyniku powodzi, lub budynek, który został nabyty przez przedsiębiorcę, ale wymaga generalnego remontu, byłby, zgodnie z definicją, opodatkowany według stawki podatkowej dotyczącej budynków pozostałych, a nie budynków związanych z prowadzeniem działalności gospodarczej.